Prywatny Ośrodek Pomocy Psychologicznej i Terapii Uzależnień w Brennej
Piekło ją w gardle, do oczu cisnęły się łzy i te cholerne ręce – w sekundę zrobiły się wilgotne i trzęsły się jak galaretka truskawkowa, którą robi babcia… I serce… Słyszała je w głowie… Waliło jak opętane, tłukło się w mózgu jak ćma uwięziona w szklanym w kloszu z żarówką, podczas wakacji na Mazurach…
Czytaj dalej „Kiedy boli tak bardzo dusza, że tylko ból ciała może to przyćmić”
Podszedł do niej od tyłu. Zupełnie się nie spodziewała. Szła parkową alejką i schylała się po kasztany. Zawsze zbierała dużo i wsypywała do skrzyni na pościel pod łóżkiem. Babcia powiedziała jej, że to bardzo zdrowe.
Czytaj dalej „Trauma i uzależnienie to przyjaciele”
Nie pił już parę dobrych lat… Nawet przestał liczyć. 4,5,6,7… Siedem lat to kawał czasu, prawda? Biegał, chodził na siłownie, dużo czytał. Był obowiązkowy, chodził do pracy. W zimie jeździł na narty, a w lecie nad wodę. Spotykał się z rodziną, poodnawiał przyjaźnie. Dbał o żonę. Był wniebowzięty, Ale jestem twardy zawodnik myślał o sobie.
Czytaj dalej „Suche picie”
Sandra. Łazienka była jej miejscem, to tylko tam potrafiła na chwilę znaleźć spokój i się wyciszyć. Może to sprawa kafelków. Tak długo je wybierała – białe z delikatnym wzorkiem w hiszpańskim stylu. Uwielbiała być w tej łazience. Zanurzać się w wannie i nie myśleć, chociaż przez chwilę. Zawsze wydawało jej się, że woda zmywa z niej napięcie. A napięcie było zawsze duże, bo nigdy nie wiedziała w jakim on będzie humorze.
Czytaj dalej „Kiedy przemoc chwyta Cię za gardło…”
Siedziała na brzegu fotela, ręce położyła na kolanach, jak grzeczna uczennica. Zachwycała swoją delikatnością. Była filigranowa i porcelanowa, krucha. Duże oczy, z makijażem, którego nie widać. Prosta elegancja. Mówiła wolno, spokojnie, bardzo ładnym językiem.
Czytaj dalej „Poczucie winy, przyjaciel stresu i zmęczenia”